Travel Tip 2015 - TIP 20 Winter Is Over - PART/DEEL 2 - Time for High Mountain Roads - Tijd voor Strada di Alpi

WE LATEN DE WINTER ACHTER ONS, DIT BRENGT NIEUWE  MOGELIJKHEDEN: TOEREN OVER STRADA ALPINA

-

WE LEAVE THE WINTER BEHIND US, BRINGING NEW OPPORTUNITIES, DRIVING THE ALPINE MOUNTAIN ROADS.

Voor de liefhebbers van cabrio's, motoren en fietsen, de ultieme bergpas. Maar natuurlijk ook voor de gewone automobilist -:)

Caviapas/Passo di Cavio en Stelviopas/Passo di Stelvio, beide in de provincie Sondrio

Laten we met de Gaviapas beginnen:

De Gaviapas of zoals de Italianen zeggen Passo di Gavia is een bergpas in de Italiaanse Alpen, in de regio Lombardije.

Het is een van de hoogste paswegen van Europa. De weg voert dwars door het ongerepte Nationaal Park Stelvio. De weg is aangelegd in de Eerste Wereldoorlog voor de bevoorrading van Italiaanse soldaten die vochten in het Italiaans-Oostenrijks grensgebied. De pashoogte behoort tot de mooiste van de Alpen. Hier ligt het grote Lago Bianco met, naar het noorden, de berg San Matteo (3684 meter). Het Lago Nero ligt iets lager aan de zuidzijde van de pas. Hier bepaalt de berggroep van de Adamello het uitzicht. In het gebied zijn vele goed gemarkeerde wandelingen uitgezet.

Het weggedeelte tussen Ponte di Legno en de pashoogte is erg smal, vaak niet breder dan drie meter, inhalen is op het traject haast onmogelijk, hiervoor zijn uitwijkplaatsen aangelegd.

De route vanaf Ponte di Legno naar Santa Caterina Valfurva is 32 km via de SP29. Het stuk vanaf Ponte di Legno naar Santa Caterina Valfuva zal je ongeveer een uur overdoen, afhankelijk van hoe druk het is.

Diep onder in het dal stroomt de rivier de Frigidolfo. Langs de diepe afgronden is op de meeste plaatsen een vangrail aanwezig, maar op sommige plaatsen staat deze niet. Daar begint naast de weg direct de afgrond van ruim 500 meter diep. Dit maakt deze weg tot één van de gevaarlijkste bergpassen.

De zijde van Santa Caterina Valfurva is iets breder en minder lang.

Van Santa Caterina Valfurva naar Bormio is slecht 12 km.

Gedurende de winter is de pas afgesloten vanwege de enorme sneeuwval. De pas is tot in mei en juni nog vaak afgesloten vanwege de grote hoeveelheid sneeuw.

Wij hebben hier al een keer moeten omrijden tegen het einde van juni in verband met de nog aanwezig sneeuw. En dat is veel kilometers om van Ponte Legno naar Bormio.

In de Giro d'Italia van 1988 ondervonden de wielrenners de barre weersomstandigheden aan den lijve. Op 5 juni van dat jaar sneeuwde het flink waardoor de renners wit bovenkwamen in onmenselijke temperaturen rond het vriespunt. De Nederlander Johan van der Velde bereikte in korte broek en shirt met korte mouwen als eerste de top van deze bergpas. De foto's van die legendarische etappe zijn te vinden in de berghut bovenop de pas.

Eindelijk hebben we dit jaar de Caviapas kunnen rijden van zuid naar noord, omgekeerd hadden we al gedaan.

Mijn voorkeur gaat uit om hem van Zuid naar Noord te rijden omdat de bijrijderskant dan aan de bergkant zit in plaats van de 500 m diepe afgrond. (licht hoogtevrees -:))

Verder is het ook heel belangrijk om te weten, eigen ervaring dit jaar, dat ondanks dat de pas open kan zijn, het wandelen hier niet meteen zal kunnen. Wij waren hier medio juni en nagenoeg alles was nog dicht. Geen winkels open, op een kleine alimentaria (supermarkt) na. Weinig hotels open en veel wandelingen nog nat en met sneeuw bedekt.

Het hotel (Hotel Vedig) waar we geslapen hebben, was absoluut geen slechte keus. Eigenaren erg vriendelijk en behulpzaam, kamers netjes en het avond eten was veel maar goed.

Ligt wel beetje verscholen van de weg en het bord is redelijk verbleekt dus voor je het weet ben je de afslag voorbij gereden.

Meeste restaurants, hotels en winkels gaan hier pas open in begin juli.

Voor meer info over de Gaviapas voor de wielerliefhebber vindt je op cavia.nl

Links/rechts boven Gavia vanaf Ponte Di Legno - Midden onder Valfurva

Linksonder Top van de Stelviopas / Rechtsonder vanaf Stelvio naar Spondingo

Na de Caviapas kun je er voor kiezen om de Stelviopas te gaan doen.

De Stelviopas of op zijn Italiaans Passo di Stelvio en voor de Duitssprekende Italianen Stilfserjoch ligt in het verlengde van de Caviapas en ook in de Italiaanse Alpen.

De bergpas is vooral bekend vanwege wieleretappes in de Ronde van Italië of de Giro

De Stelvio is één van de hoogste verharde bergpassen in de Alpen; onder andere de Col de l'Iséran (F) is hoger. De Col de la Bonette (F) is lager maar doordat er bovenaan de col nog een extra lus ligt wordt deze door sommigen als hoger beschouwd.

De Stelvio is één van de zwaarste beklimmingen in de wielersport vanwege de lengte en het hoogteverschil van de klim. Hoewel de bergpas altijd voor spektakel zorgt in de Ronde van Italië, is hij slechts tien keer verreden omdat de bergpas in het voorjaar nog gesloten kan zijn vanwege sneeuwval.

Vanaf Bormio over de Stelviopas naar Spondigna is het 49 km en als het rustig is doe je daar ongeveer 53 minuten over. Maar er is zoveel moois te zien dat het ongetwijfeld langer wordt.

De klim vanuit Prato Allo Stelvio kent 48 haarspeldbochten die vanaf de boomgrens (en de top) goed zichtbaar zijn. En vanaf Bormio zijn het 39 haarspeldbochten.

Op de top van de Stelvio zijn veel toeristsche winkels en stalletjes. Het is er bijna altijd levendig.

Aantal jaar geleden hebben wij boven aan de top gestaan en toen bleek dat de barriere voor afsluiting (geen afsluitboom) van de pas er nog stond terwijl beneden stond dat ie open was. Het was mistig en ja dan voel je je wel een beetje knullig. Wat moet je dan doen? Advies gevraagd aan de lokale bevolking en die zeiden dat we naar beneden konden rijden maar dat ze het bord vergeten hadden weg te halen maar dat we wel moesten oppassen voor stenen en ijsbrokken op de weg.

In overleg met een ander Italiaans stel de gok genomen. Was wel griezelig met de mist en de brokken steen/ijs maar we hebben het in een vrij hoog tempo afgelegd en zijn veilig beneden gekomen.

Vanaf de andere kant was de weg ook gewoon open.

Rest mij te zeggen: geniet van deze mooie passen maar pas op voor de vele tegenliggers: motorrijders, wielrenners en auto's, want een bocht afsnijden doen we allemaal.

En juist de bochten zijn regelmatig onoverzichtelijk. Dus een actieve bijrijder is wel prettig.

Voor meer informatie over de Stelviopas vindt je op www.passostelvio.nl

Rondje Val Gardena Pas met Hoogte Punt Passo Falzerego in de provincie Trento - Alto Adige

Een Rondje Passen vanuit Ortisei/ St. Ulrich, Santa Cristina/St. Cristina of Sela/Wolkenstein, allen gelegen in het Val Gardena/ Grödnertal
Je kunt hier een dagtripje van maken als je wil, er is genoeg te zien om voor te stoppen.

Wij gaan deze keer Gardenapas op en af om het rondje compleet te maken omdat we op onze door toch een ander mooie pas gaan nemen en dat is Sella Pas/Passo di Sella.
En we wilde absoluut nog een keer terug naar Lagazuoi omdat we hier de laatste keer weinig van hebben gezien en het verhaal zeer interessant is.

De Gardenapas (Duits: Grödnerjoch, Italiaans: Passo di Gardena) vormt in Italië de verbinding tussen het Val Gardena (Grödnertal) en het Val Badia (Gadertal). Het traject is normaal gesproken het gehele jaar berijdbaar. De pas wordt vaak gereden in combinatie met de Pordoipas, Campolongopas en Sellapas die eveneens om het machtige bergmassief van de Sella liggen. Het gebied waar de pas doorheen voert is tweetalig: Ladinisch en Duits.

De pashoogte van de Gardenapas is een groene vlakte ingeklemd tussen het Sellamassief en de Pizzes da Cir. Er bevinden zich enkele berghotels en een stoeltjeslift. De afdaling naar Corvara is maar tien kilometer lang, het omringende landschap onderweg is niet zo ongeschonden als aan de andere zijde. Het uitzicht op de bergen is echter prachtig, in het zuiden nog steeds het Sellamassief, in het noorden de imposante Sassongher.

De Falzaregopas (Italiaans: Passo Falzarego) vormt in Italië de verbinding tussen het Val Livinalongo en het Val Boite waar Cortina d'Ampezzo ligt. De pas maakt ook deel uit van de Dolomietenweg samen met de Costalungapas en de Pordoipas.

De route vanuit het westen begint in de wintersportplaats Arabba waar ook de weg naar de Campolongopas begint. De weg door het Val Livinalongo is goed en gaat afwisselend door weilanden en bossen. Na een lichte daling begint de weg weer te klimmen bij het dorpje Cernadoi. De weg gaat met haarspeldbochten omhoog door het ongerepte landschap. De laatste kilometers gaat met korte bochten omhoog, waarvan er een in een tunnel ligt.

De pashoogte van de Falzarego wordt gedomineerd door de Monte Lagozuoi. Vanaf de pas gaat een kabelbaan omhoog naar deze 2802 meter hoge top. Het uitzicht op de Marmolada en de berggroep Cinque Torri (foto 1) is van hieruit goed.

Aangekomen op het topje van de Falzaregopas, kun je een prachtige stop maken. Hier kun je de gondel  naar boven nemen, de Lagazuoi (foto 2 en 3)  voor een adembenemend uitzicht en een stukje historie.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd op de berg Lagazuoi verbitterd strijd geleverd tussen Italiaanse en Oostenrijkse troepen. De Italiaanse stellingen op de grote rotsband onderaan de top van de berg vormden twee jaar lang een ondoordringbaar bolwerk in het front dat dwars door de Dolomieten liep.
Maar ook de Oostenrijkers hadden zich er niet ver vandaan ingegraven.

Om de Oostenrijkse stelling te kunnen veroveren, plande het Italiaanse oppercommando de aanleg van een rots tunnel door de berg. Het begin van de tunnel zou in de buurt van de 'Cengia Martini' komen te liggen. Er werd, met enkele onderbrekingen, ca. 6 maanden aan de tunnel gewerkt. In die tijd werden er een 1100 m lange hoofdtunnel en talrijke zijtunnels gegraven en uitgehakt.
Op 19 juni 1917 werd 33 ton springstof tot ontploffing gebracht. Tegen alle verwachting in hadden de Oostenrijkers hun stellingen in de tussentijd verlaten.
In 1996 werd de verwoeste rots tunnel over de hele lengte gerestaureerd.

Je kunt bij goed weer en als de sneeuw weg is hier een wandeling door de tunnels maken.

Na de kabelbaan genomen te hebben gaan we in noordelijke richting gaat naar de nabije Valparola pas.

De weg over Valparolapas (Italiaans: Passo di Valparola) vormt de verbinding tussen de Italiaanse provincies Bolzano en Belluno. Op de pashoogte loopt ook de Italiaans/Duitse taalgrens. Aan beide zijden wordt een gemeenschappelijke taal gesproken: het Ladinisch.

De beklimming aan de noordzijde begint in de laatste plaats van het Valle Badia: San Cassiano (Sankt Kassian). Een goede weg stijgt door het prachtig beboste dal naar Armentarola, beginpunt voor wandelingen in het Parco Naturale Fanes Sennes. Het landschap wordt woester en is met rotsblokken bezaaid. De pashoogte wordt iets na de provinciegrens bereikt. Iets lager ligt een groot bergmeer. De Valparolapas onderscheidt zich van de andere passen in de Dolomieten door het kale sombere rotslandschap. Iets na de pashoogte staat het zonderlinge verlaten militaire bouwwerk Tre Sassi. Dit is tussen 1897 en 1901 door de Oostenrijkers gebouwd om zich bij een eventuele Italiaanse aanval te kunnen verdedigen.

Niet gereden deze dag:

De Sellapas (Italiaans: Passo di Sella / Duits: Sellajoch) vormt in Italië de verbinding tussen het Italiaanstalige dal Valle di Fassa en het Duitstalige Val Gardena (Grödnertal). Tevens loopt over de pashoogte de grens tussen de Italiaanse provincies Trente en Bolzano. De pasweg wordt vaak gereden in combinatie met de Pordoipas, Campolongopas en Gardenapas die eveneens om het machtige bergmassief van de Sella liggen.

Canazei in het Valle di Fassa is het beginpunt aan de zuidzijde. Het is een belangrijke wintersportplaats met de nodige ski- en cabineliften. Vanuit het centrum klimt de weg eerst door de bossen omhoog naar Alp Roa waar de weg naar de Pordoipas aftakt. De wanden van het Sellamassief rijzen hier loodrecht ophoog. Vanaf dit punt is het nog vijf kilometer naar de top van de Sellapas. De weg is en blijft goed. De begroeiing wordt dunner en houdt in de buurt van de pashoogte helemaal op.

De pas is gelegen op een smalle bergrand, Het uitzicht op het Valle di Fassa en de Marmolada met haar gletsjer is goed, maar het zijn de drie pieken van de Sasso Lungo die de meeste aandacht trekken. Vanaf de pashoogte vertrekken er diverse wandeltochten.

De afdaling naar het Val Gardena verloopt even gemakellijk als aan de andere zijde. Na zes kilometer takt aan de rechterkant de weg af richting Gardenapas, de weg rechtdoor gaat naar de plaats Selva di Val Gardena dat net als Canazei een belangrijke wintersportplaats is. In de plaats is een school gevestigd voor het vervaardigen van houtsnijwerk, een specialiteit van het dal.

•  With respect to the translation - please try the translate on top of my page - think it will do an ok jobs for understanding the purposes - Otherwise is becoming sooooo long.

But please contact me if you want more information or need a translation.