Funny Fellow, that Sea Star or Starfish - Rare Jongen, die Zeester

De Brute kracht van de Zeester

-

The Brute Force Off The Starfish

 

Zeesterren hebben een stervormig lichaam met een centrale schijf en meestal vijf langwerpige lobben die armen worden genoemd. De centrale lichaamsschijf omvat de maag, met de mondopening aan de onderzijde. 

Sommige soorten hebben stekels, andere een glad lichaamsoppervlak. Aan de onderkant van de armen bevinden zich buisvoetjes met kleverige napjes. Verder herbergt elke arm delen van het maag-darmstelsel en geslachtsorganen. Zeesterren paren niet maar zetten hun geslachtscellen af in het zeewater. Sommige soorten kennen een vorm van broedzorg. De larven van zeesterren zijn vrijzwemmend en zien eruit als doorzichtige, garnaalachtige diertjes. De larven doorlopen verschillende ontwikkelingsstadia voordat ze veranderen in een kleine zeester. Bij zeesterren kunnen verloren of beschadigde delen van het lichaam laten teruggroeien. Het zijn roofdieren en sommige soorten kunnen in korte tijd veel tweekleppigen verorberen, zoals mosselen.

Het is een aparte snuiter, zeester. Een dier jop en staart. En een van de weinige wezens die een mosselschelp kunnen openen.

Maar hoe doet hij dat?

De mondopening zit aan de onderkant van het centrale deel, met meteen daarachter de maag, die door de mond naar buiten kan komen.

De vijfarmen hebben aan de onderkant van elkde arm vijf rijen zuigvoetjes. Op de toppen zitten primitieve oogjes die licht en donker kunnen onderscheiden.

Zeesterren zijn echte krachtpatsers. Ze jagen op mosselen en andere schaaldieren. Zodra ze er eentje hebben, hechten zich met hun zuigvoetjes stevig vast aan hun prooi.

Daarna begint een langdurig gevecht. De zeester probeert de schelpen uit elkaar te trekken, terwijl de mossel zijn schelpen gesloten houdt.

Dat houdt de mossel niet vol. Zodra er een opening ontstaat, duwt de zeester zijn maag naar binnen. Spijsverteringssappen maken de inwendige mossel week, waarna de zeester zijn kostje opzuigt.