De Bleke Bergen, een Ladinische Sage
De Bleke Bergen van Zuid-Tirol; Welkom bij de Sage Wereld van de Dolomieten
Er woonde een prins in een koninkrijk dat vrij van zorgen en problemen was. Hij had een wens: hij wilde de maan bezoeken. Op een dag liep hij rododendrons te plukken in het bos, toen hij opeens stemmen hoorde komen uit een witte wolk. In deze wolk kwam hij 2 oude mannen tegen en dit bleken bewoners van de maan te zijn.
Nadat hij zijn grootste wens aan hen had verteld, namen ze hem mee naar de maan en vervulde zo zijn droom. Aangekomen op de maan bleek alles wit te zijn, de aarde, de bergen, de weilanden. Niets ontkwam aan deze witte kleur. Het bezoek van de prins baarde behoorlijk wat opzien omdat hij de prachtige rode rododendrons had meegebracht. De prins werd naar de maankoning gebracht die vergezeld werd door zijn dochter was.
De prins werd meteen verliefd en gaf haar de rododendrons als teken van zijn liefde. De twee trouwde en bleven op de maan, maar de prins kreeg last van zijn ogen door het felle licht. Hierdoor verhuisden de prins en zijn maanprinses naar de aarde en de maanprinses nam witte bloemen mee naar de aarde.
Deze bloemen zijn tot de dag van vandaag nog steeds in de bergen te vinden: De Edelweiss.
De prinses genoot van alle mooie kleuren op aarde zoals de blauwe meren, het groene gras en de vele gekleurde bloemen. Daarentegen maakte de donkere bergen haar ziek en wel zo ziek dat ze terug moest keren naar de maan.
De prins zwierf zeer verdrietig door de bossen en kwam daar een dwerg tegen die hem het noodlottige verhaal vertelde van zijn volk dat gedoomd was tot eeuwige dwalen. De prins vertelde daarop zijn verdrietige verhaal van zijn geliefde prinses. Na het verhaal aangehoord te hebben sprong de dwerg op en riep: ik heb de oplossing voor je, wij dwergen zullen de bergen wit verven in ruil voor onderdak in jou koninkrijk.
Met 7 dwergen geschiedde dit op de eerste nacht van de volle maan, ze vormden een kring en zongen liederen terwijl ze met hun armen draaiende bewegingen maakte. Opeens verscheen er in het midden van de kring en kluwen garen en hiermee werden de bergtoppen ingepakt. Nu waren de bergen niet meer somber en weerspiegelde het glansende wit van het maanlicht.
De prins haalde zijn prinses terug naar aarde en daar, “in de bleke bergen” leefde ze nog lang en gelukkig.
De prins en zijn geliefde prinses zijn er niet meer maar de bleke bergen, “De Dolomieten” nog wel.
En de dwergen? .....
De machtige Dolomieten dragen deze oude ladinische naam nog vaak.
De Bleke Bergen - Ladinische Saga door Karl Felix Wolff (21 May 1879 – 25 November 1966).
Ik hoop dat je van de korte sage genoten hebt en zie je de volgende keer in de Bleke Bergen.
Met vriendelijke reisgroet
Hedy Talens
Voor de Facebook leden: Zuid-Tirol / Alto Adige / Südtirol / Sudtirolo – Pure Passie! – lid worden is simpel: aanvragen en de 3 vragen beantwoorden, wij doen de rest.
Reacties
Een reactie posten