Rondreis Alberta/British Columbia - mei/juni 2019 - Whistler, BC

Whistler - Eldorado voor fanatieke Sporters!

Zomer en Winter

Vandaag een langere rit voor de boeg, deze rit brengt mij via Lillooet en de Duffey Lake Road (Highway 99) naar Whistler.

Van Clearwater naar Whistler is het 433 km, ik vond het best lang en soms zelfs saai. Het eerste stuk via Highway 24 ging lekker en kan je goed opschieten maar daarna gaat het een stuk langzamer en zeker na Lillooet via de Duffey Lake Road neemt gewoon tijd in beslag.
Ik persoonlijk vind het een te lange rit met een auto, laat staan met een camper. Maar ja soms kun je even niet anders.
Dus vroeg uit de veren en karren maar als je onderweg ook nog een paar stops wilt maken.

Langs de Fraser Rivier, tussen Pavilion & Lillooet

Bij Lillooet is het even de moeite waard om een stop te maken bij The Old Suspension Bridge, een prachtige hout en stalen oude brug uit 1913 die later is vervangen voor de huidige brug, Bridge of the Twenty-Three Camels, lang zo mooi natuurlijk niet maar wel stuk effectiever.

Vanaf hier heb je ook een mooi uitzicht op de stalen treinbrug.

The Old Suspension Bridge ⬆️                             De Stalen treinbrug ⬇️

Vanaf hier begint de Duffey Lake Road en deze weg slingert langs steile bergen, rivier en meren.

Duffey Lake

Via Pemberton, wat er overigens uitziet als een leuke plaats, eindigt mijn rit in Whistler.

Whistler is ontstaan in 1914 toen de Rainbow Lodge en de Pacific Eastern Railway werden gebouwd/aangelegd. 

Toen werd het nog Alta Lake genoemd naar het nabijgelegen meer. Maar door de vele marmotten die hier woonden en die doordringende fluit (whistle) geluiden die zij maken, hernoemde de kolonisten Alta Lake tot Whistler.

In 1966 werd in Whistler begonnen met de aanleg van de eerste skiliften op de Whistler Mountain. Het groeide razendsnel en in 1980 werd de naast gelegen Blackcomb Mountain geopend als skigebied.

Whistler is nu een van de grootste skigebieden in Noord-Amerika en in 2003 werd Whistler samen met Vancouver gekozen voor de Olympische Winterspelen in 2010.

Ondanks dat Whistler een echte wintersport plaats is, is hier ook heel veel te doen in de andere seizoenen. 

Whistler is continue aan het uitbreiden om het hele jaar door publiek te trekken.

Wat direkt verbonden is met Whistler zijn natuurlijk de ringen van de Olympische Spelen uit 2010 maar ook het symbool van de spelen. 

De Inukshuk of inuksuk is een richtingaanwijzer of mijlpaal, gemaakt van een stapel stenen die wordt gebruikt door Inuit uit het Canadese noordpoolgebied. De inuksuit (meervoud van Inuskhuk) spelen een belangrijke rol bij het navigeren over de toendra. 

Inuksuit variëren in vorm en afmetingen en vervullen een veelvoud aan functies. Het zijn symbolen met diepe wortels in de Inuit cultuur.

Een inukshuk was het logo van de Olympische Winterspelen van 2010. Het logo stelt een vereenvoudigde versie van een inukshuk voor, waarbij alle stenen een andere kleur hebben

Ik heb ervoor gekozen om in het naast er gelegen Whistler Creekside te overnachten. Je kunt vanaf Creekside met de bus, taxi, auto of benenwagen naar Whistler. 

Aangezien hier zoveel te doen is, zal ik me beperken tot een paar to-do dingen:

• Peak 2 Peak Experience, de dwarslift die je van top naar top brengt over een diep dal. Neem vooral de gondel met de glasbodem. Het duurt in principe maar 15 minuten tot de volgende maar in het hoogseizoen kan het natuurlijk langer duren want er kunnen maar 20 personen in.

Peak 2 Peak Gondola.         Glasbodem gondel ⬇️

• Cloudraker Skybridge, de sensatie van Whistler, helaas was tijdens mijn bezoek de lift hiernaartoe nog niet open dit in verband met de nog vele sneeuw. Pas vanaf juli weer. Half juni komt er een nieuwe update van de openingstijd.

Cloudraker Skybridge

• Wandelingen in vele soorten en lengtes. Zie de hieronder genoemde link naar Whistler Blackcomb voor meer info
• Fietsen er zijn veel mountainbike paden maar ook 40 km aan geasfalteerde wegen via het Valley Trail. 
• Beren excursie, net als alle andere beren excursie een niet al te goedkope bezigheid maar supergaaf. Denk je ach ga weg daar ga ik niet aan beginnen: Ga met de auto of camper richting Vancouver en neem de afslag naar het oude Olympische Dorp (in de zomer wel gesloten), rij de 10 km heen en terug en hopelijk heb je net zoveel mazzel als ik met 3 zwarte beren. Na 17.00u wordt de kans om ze te zien natuurlijk groter maar ik doe er geen garantie bij.
• Bezoek een van de vele meren die er zijn, waar je bij de één een kano kunt huren, bij de andere barbecuen of gewoon lui op het strand liggen. 

Voor de openingstijden van de liften kun je terecht op de websites van Whistler Blackcomb of Tourism Whistler. 

Een absolute must.

Buiten deze mogelijkheden om kun je ook een dagtrip maken naar de Sea to Sky Gondela en  Shannon Falls Provincial Park iets voorbij Squamish, het is zo’n 47 km en kost je tussen de 30 en 45 minuten.

Ook bij de Sea to Sky Gondela is een hangbrug, niet zo spannend als de Cloudraker bij Whistler maar absoluut mooi. Je kunt ook een paar korte trails lopen. Er zijn in totaal 3 uitzichtsplatvormen. De parkeerplaats bij de gondel is toegangelijk voor invaliden en je mag er (officieel) maximaal 3 uur staan, blijf je er langer moet je eigenlijk op de overflow parkeerplaats van de Shannon Falls PP parkeren, deze ligt op 10-15 minuten lopen van het gondelstation.

De Shannon Falls zijn een absoluut prachtig, zeker in deze tijd met al het smeltwater, en mag je absoluut niet overslaan. 

Op de terugweg nog een stop gemaakt bij Alice Lake, hier kun je zwemmen en kanovaren dus leuk met kinderen of om af te koelen en de Brandywine Falls, een korte wandeling brengt je naar deze mooie waterval en een klein stukje verder is een prachtig uitkijkpunt of het Daisy Lake.

Nog even aandacht voor de Sea to Sky Highway en Duffey Lake Road of zoals deze beide door het leven gaan als Highway 99. Een “roadtrip” op zichzelf.

De "Sea to Sky Highway" is de naam die wordt gegeven aan het gedeelte van Highway 99 van Horseshoe Bay naar Pemberton (134 km). 

Tussen Horseshoe Bay & Squamish slingert de weg langs de kust van Howe Sound. 

Bij Pemberton eindigt de Sea-to-Sky Highway en begint Duffey Lake Road om 100 slingerende km’s, in steile bergen, te eindigen bij Lillooet. Officieel eindigt de Highway 99, 75 km noordelijker bij de kruising met Highway 97 iets ten Noorden van Cache-Creek.

Het is een waanzinnig mooie weg die je niet mag missen als je in de omgeving bent. De allereerste keer (1995) dat ik hem gereden heb was het grootste gedeelte van de Duffey Lake Road nog niet geasfalteerd en waren er mensen die zeiden dat het een gevaarlijke weg was en ongetwijfeld zijn er mensen die het nog steeds een enge weg vinden maar geloof mij dat is niet het geval. 

Hij is tegenwoordig volledig geasfalteerd.

Ik hoop dat jullie hier mee uit de voeten kunnen en een fantastische tijd in Whistler hebben.

Met vriendelijke reisgroet

Hedy Talens

Reizenenmeer Blog / Reizenenmeer Canada /Reizenenemeer.com

Met ingang van 29 mei is er voor de facebook lezers van mijn Blog een groep beschikbaar: Canada Reis Info - Pure Passie!

Aanmelden is simpel: lidmaatschap aanvragen + de 3 vragen beantwoorden = goedkeuring