Expeditie Noordelijke IJszee, Northwest Territories!

Op Avontuur naar het meest Noordelijke Puntje dat je met de Auto kunt bereiken in de Northwest Territories.

Aan het einde van de Inuvik-Tuktoyaktuk Highway (ITH) Foto MikoFox ⌘ Photography

Vandaag gaan we naar Tuktoyaktuk, naar waar - Tuktoooootruk?
Een locatie die vroeger alleen per vliegtuig te bereiken was, heet Tuktoyaktuk, uitgesproken als tuktuyaaqtuuq 🙃, ligt in noorden van de Northwest Territories aan de Beaufortzee.
Het bestaat uit 6 Inuvialuit groepen - Indigenous Peoples die in de westelijke Canadese Arctic regio wonen.
De plaats wordt simpelweg Tuk genoemd naar de eerste lettergreep van de officiële naam.

Tuktoyaktuk, NWT – Foto Rider Magazine

Stukje geschiedenis. 

Tuktoyaktuk, voorheen (tot 1950) Port Brabant  (1) is een gehucht in de Inuvik- regio.

Tuktoyaktuk (een Inuit-woord voor "lijkt op een kariboe") werd in 1937 opgericht als een handelspost en transportdepot van de Hudson's Bay Company. 
De economische basis is vangen/strikken, de walvisvangst, zeehonden, rendieren hoeden en handwerk (vooral bot- en geweisnijwerk). 
Het is ook een centrum voor offshore olie-exploratie en tijdens de zomermaanden is het een druk overslagpunt waar ladingen worden overgeladen van rivierboten (die de Mackenzie bevaren) naar zeeschepen. 
Een van 's werelds grootste concentraties pingo's (ijskern-heuvels die in permafrost groeien) is te vinden in de buurt van Tuktoyaktuk.

Brabant Collection Image AB0149

Port Brabant  (1) is weinig over te vinden maar er was ooit een Fort Collisons dat voorheen Fort Brabant heette - er is ook Brabant Island aan de ingang van de Mackenzie Rivier dus lijkt me teveel toeval.
Brabant Island kreeg zijn naam in 1898 van de Belgische poolreiziger Adrien de Gerlache, die het vernoemde naar de toenmalige provincie Brabant, naar aanleiding van de steun die zijn expeditie Belgian Antarctic Expedition (1897–1899) kreeg van de burgers van die provincie.
Angus Brabant (1866–1928) en heeft Belgische voorouders. Hij werkte voor de Hudson Bay Company en als dank werd de post naar hem vernoemd.

Sinds 2017 de Inuvik-Tuktoyaktuk Highway (ITH) of Highway 10
Het is de noordelijkste locatie die je kunt bereiken met de auto in Canada, ja echt met de auto want sinds 2017 kun je hier komen omdat de Dempster Highway of Yukon Highway 5/NWT Highway 8  verlengd is met 147 km gravelweg.
Hij vervangt de oude Tuktoyaktuk Winter Highway, een ijsweg die de stad Inuvik in de winter verbond met Tuktoyaktuk maar smolt na de winter. 
De nieuwe weg is de eerste “all-weather road” naar de Canadese arctische kust. 
Een All Weather Road is een gravelweg die gemaakt is van materiaal dat bij overmatige regen of sneeuwval een modderpoel van de weg maakt.

De weg is op 1 dag heen en terug te rijden vanuit Inuvik maar waarom niet het onderste uit de kan halen als je toch al zo hoog gekomen bent.

.

Tundra Fire langs de ITH – Foto MikoFox ⌘ Photography

Wanneer is het beste? 
De beste tijd om deze weg te rijden, alhoewel hij het hele jaar te rijden is, is de zomer periode omdat er dan aangename temperaturen zijn van rond de 15 graden, de dagen zijn nagenoeg zonder donkerte en er zijn meer faciliteiten open.

 

Hoe komt je er? 

Je kunt er op 3 manieren komen:
Vanuit Yellowknife vlieg je met First Air rechtstreeks naar Inuvik, 
Vanuit Whitehorse met Air North maar is nogal mijl om zeven of
je kiest ervoor om de Dempster Highway eerst te rijden.

De Dempster Highway aka Yukon Highway 5 - Anno 2004

Wat voor transport?

De 740 km lange gravelweg die van Dawson City in de Yukon naar Inuvik in de Northwest Territories loopt, biedt een onbeschrijfelijk beeld met open vlaktes en afgelegen schoonheid maar het is ook een avontuur op zich want hij is stoffig, lang, zeer weinig benzine stations, beperkte accommodaties en het feit dat je officieel van de meeste autoverhuurders deze weg niet mag rijden of alleen met een specifiek typ.

Met betrekking tot auto/camperhuur!

Via Sunnycars mag je alleen op de Dempster Highway rijden met een bepaald type categorie en dat zijn categorie FO – Intermediate SUV, HO – standard Pickup, RO & TO waarvan ik geen type van kon vinden. 

Ga je rijden op wegen die niet door de overheid wordt onderhouden vervalt het contract en de Loss Damage Waiver (LDW) en ben je volledig verantwoordelijk voor eventuele schade aan het voertuig

tot aan de volledige waarde van het voertuig. 

Het is vaak beter maar ook duurder via een lokaal verhuurbedrijf te huren zoals Driving F.orce met een verhuurlocatie op Whitehorse International Airport.

Dus check van tevoren goed wat wel en niet mag voor je een gravelweg op rijdt. 

Dit geldt ongetwijfeld ook voor huren van een camper.

Slechts een klein voorbeeld hoe de auto/camper er komt uit te zien. Niet dus.

Advies is ook heel vaak om een extra zet banden mee te nemen maar dat ging ons te ver in 2004.

En oh ja mobiel ontvangst heb je niet in dit gebied dus bij pech zul moeten wachten tot iemand voorbij komt.

Defensief rijden en goed op de weg letten ivm scherpe stenen en wasborden in de weg is het motto

En komt je een vrachtwagen tegemoet, deze denderen er simpel weg overheen op hoge snelheid,  doe je er verstandig aan om te stop of in ieder geval gas terug te nemen ivm de stofwolk die bij goed weer je het zicht gaat ontnemen en bij slecht weer een modderlawine over je auto/camper sproeit. 

Enne vergeet je raampje dan niet dicht te doen anders is het stofhappen.

Dag 1 - Inuvik, NWT

Het is de grootste gemeenschap in de Mackenzie Delta. Van juni tot september is een bezoek aan het Western Arctic Regional Visitor Centre de moeite waard, er bevinden zich tentoonstellingen over de lokale cultuur. En je vindt er handige reistips. Vergeet ook absoluut niet een rondleiding te doen door de Our Lady of Victory Church of zoals hij ook bekend staat de Igloo Church. Binnen hangen prachtige schilderijen van de Inuit-kunstenares Mona Thrasher en zij is niet de enigste kunstenaar in dit gebied dus wandel bv de Inuvialuit Regional Corperation Craft Shop binnen.

Via Tundra North Tours zijn er zomers diverse dag tours te boeken maar ook meerdere dagen alhoewel voor de laatste de prijzen schrikbarend hoog zijn. Maar ja het leven boven de poolcirkel is nou eenmaal niet makkelijk en duur.

Our Lady of Victory Church aka Igloo Church in Inuvik tijdens onze 2004. 

Dag 2 - De ITH

Dit kan dus met je huurauto of via de hierboven genoemde touroperator.

Zo gauw je buiten Inuvik komt, verandert het landschap dramatisch. Je steekt de boomgrens over, komt lang boreaal bos en de schaars begroeide toendra is kleine gebleven berken en de arctische wilg. 

Aangezien hier nagenoeg geen stopplekken zijn is het noodzakelijk om bij een stop zoveel mogelijk naar rechts te gaan als je het lokale wildlife, zoals, Ptarmigan, grizzlyberen, lynxen, vossen of elanden, wilt fotograferen. Nou zal de drukte niet op de A2 in Nederland lijken maar toch better safe than sorry toch?

De weg komt langs het winter graas gebied van de kariboe.

Pingo Canadian Landmark – Foto Vanlife Canada

Nabij Tuktoyaktuk komt je langs de Great Pingo’s, dit zijn koepelvormige ijsheuvels bedekt met aarde. Het Pingo Canadian Landmark zoals het heet, beschikt 8 van de int totaal 1350 pingo’s in het regio. De hoogste is Ibyuk Pingo en is 160m hoog. Wil je er dichterbij komen dan zul je boot nodig hebben die via de lokale outfitter kan regelen.

Voor de overnachting mocht je niet op 1 dag heen en weer willen rijden, kun je terecht bij enkele B&B’s deze zijn alleen telefonische of via email te bereiken

.

Dag 3 – Terug naar Inuvik maar eerst nog Tuk verkennen.
Hoe vaak kom je bij de Noordelijke Ijszee? Once in a Lifetime zou ik zeggen. Dus doe gek trek je schoen uit en probeer het water uit.  
In de zomer periode is ervan donderdag t/m zaterdag een Pingo-markt waar je lokaal gemaakte ambachten kunt kopen maar ook om de cultuur van de mensen die hier wonen te leren kennen.
De traditionele cultuur bestaat hier nog steeds uit jagen, vangen/strikken en vissen.

Tijdens je ontdekking van deze kleine omgeving kun je niet om de schoener Our Lady of Lourdes – een schip geschonken namens  de Paus Pius XI in 1930 en is in 1982 ligt het schip op de wal nabij de Tuktoyaktuk Catholic Mission.
Let op of je het graszoden huis ziet, een recreatie van een traditionele Inuvialuit-woning, gebouwd van drijfhout en graszoden en vergeet zeker niet om een foto te maken van het Arctic Ocean Bord.
 

Our Lady of  Lourdes - Foto MikoFox ⌘ Photography

Wil je een leuke herinnering? 

Koop dan een (bumper)sticker met de tekst “I Made It To Tuk”.

Over de "I Made it to Tuk!"  sticker:

De sticker is ontworpen door Cemil Alyanak.  

De zon vertegenwoordigt de 24-uurs zomerzon van Tuk aka de middernachtzon.  

Het dunner wordende ijs onder de ijsbeer staat voor het smelten van de ijskap als gevolg van klimaatverandering.  

Het nummer is de breedtegraad van Tuktoyaktuk.  Last but not least, bij het zoeken naar een goede zin, dacht de ontwerper dat het leuk zou zijn voor bezoekers om te kunnen opscheppen dat ze de Dempster helemaal hadden bereikt, tot aan Tuk, aan de oevers van de Noordpool Oceaan.

Dat was ons Noordelijke IJszee avontuur en rij voorzichtig terug naar Inuvik en uiteraard ook de rest van de reis.

 
Met vriendelijke reisgroet 
Hedy Talens
Reizenenmeer Canada / Reizenenmeer Blog / Reizenenmeer Fotografie / Reizenenmeer.com
Voor de FB leden: Canada Reis Info – Pure Passie! – lid worden is simpel: aanvragen en de 3 vragen 
invullen en wij doen de rest.